Jos gaat met pensioen, kleinzoon Senne gaat het verder doen!
Senne is de oudste kleinzoon van onze directeur Jos Claes. Eind juli was Senne enkele dagen op vakantie bij opa Jos en deze nam hem gewoon mee naar het werk. ‘Jong geleerd is oud gedaan!’ moet hij gedacht hebben en Senne mocht mee knutselen en koffiekletsen in de dagopvang. Jos maakte hem ook wegwijs in ons woonzorgcentrum.
De Pelterkids hadden omwille van de hitte – met 40° C was het de warmste dag van het jaar – hun bezoekje aan ’t Gehucht afgezegd, maar Senne wilde wel eens langskomen voor een goed gesprek met de bewoners. Jong en oud samen, dat zien we graag!
Ik informeer of ik het goed begrepen heb dat Senne op termijn de job van Jos wil overnemen. Senne ontkent dat. In september start hij in de middelbare school en hij geeft aan dat hij gebeten is door techniek. Zijn interesse gaat voornamelijk uit naar een opleiding tot elektricien.
Dus niet in de zorg. Maar Senne vertelt dat hij het toch erg leuk vindt om met de ouderen om te gaan en een beetje te helpen in de zorg. Hij is trots op zijn opa die hier directeur is!
Ik informeer naar zijn hobby en hij antwoordt meteen ‘voetbal’!
Ik vraag hem om zich in te beelden dat hij een goeie 85 jaar oud is en verhuist naar een WZC.
‘Wat moet hier dan zeker zijn voor jou?’
‘Een voetbalveld om naar matchen te kijken want zelf sjotten zal niet meer gaan op die leeftijd. En zeker een goede sportzender! Alhoewel, gaan er dan nog tv’s zijn?’ vraagt hij zich af. ‘Oh, en playstation 5, of wat er tegen die tijd dan wel bestaat.’
Bewoner Jef, die ons gesprek mee volgt, zegt dat het moeilijk is je voor te stellen hoe het later zal zijn. Hij wijst naar de smartphone van Senne en vertelt dat zoiets vroeger ondenkbaar was. Vaak was er maar 1 telefoontoestel in heel het dorp. En dat ouderwetse ding werd meestal alleen gebruikt in geval van nood. Kinderen mochten daar niet aan komen. Dat zoals nu, jong en oud rondloopt met een smartphone is echt iets van deze tijd.
Senne voorspelt dat er later nog vliegende auto’s komen en dat mensen heel anders gaan leven dan nu. Er zullen ook veel robots zijn, meent hij. En alles gaat duurder worden.
‘Dat is nu al het geval,’ interpelleert Gust, ‘kijk maar naar de gasprijzen!’
‘Er zullen ook robots ingezet worden in de zorg,’ denkt hij. ‘Voeding, medicijnen, dat gaat allemaal veranderen.’
Bewoner Gust is zelf helemaal mee met de tijd en toont dat hij een Airtag in zijn portefeuille heeft. Een Airtag is een rond dingetje, zo groot als een munt van 2 €, dat in verbinding staat met zijn smartphone waardoor hij zijn portefeuille altijd zal kunnen vinden mocht hij die kwijt geraken.
Op zijn vraag verstop ik zijn portefeuille en hij demonstreert hoe de Airtag werkt. Via zijn telefoon kan hij zien en zelfs horen waar ik het ding heb verstopt.
We zijn onder de indruk! ‘Zo wordt zelfs de Heilige Antonius van de verloren voorwerpen nog overbodig door de technologie!’ bedenkt Mia.
Gust zucht dat hun generatie te dom is voor die nieuwerwetse dingen waarop Senne antwoordt dat hij er ook al meer van kent dan zijn eigen pa. Maar dat komt omdat zijn generatie er van jongs af aan mee bezig is. ‘Dat heeft niets met domheid te maken,’ zegt hij.
Dan is het tijd dat Senne terug naar zijn opa gaat, hij wil nog een beetje bij hem zijn want hij moet alweer bijna naar huis.
Ik dank hem voor het fijne gesprek over zijn visie op de toekomst en breng hem terug naar Jos want Senne kent de weg nog niet helemaal. Onderweg stel ik hem voor stiekem zo’n Airtag in Jos zijn broekzak te stoppen, dan weet hij altijd waar zijn opa is. ‘Ha! Daar heb ik ook al aan gedacht,’ antwoordt de jongeman. 🙂
